«Олыгаям инде мин дә», − диеп,
Син уфтанма әле, күңелем!
Аңлыйсың ич маңгай сырларыннан
Атлап чыгу мөмкин түгелен…

Аңлыйсың ич үз яшеңнең күрке
Чагылганын кылган эшләрдә.
Иләс-миләс уйлар читләп үтә,
Төпле инде хәтта хисләр дә…

«Нишләргә соң?» − дигән сорауны да
Сирәк кулланасың сөйләмдә.
Син беләсең: бары таянырлык
Дуслар гына калган тирәңдә.

Катгый карар чыгарасың күбрәк,
Икеләнү күптән онытылган…
Холкың тыныч, ышанычлы хәзер:
Күз яшьләре эчкә йотылган.

Менә шундый яшьтә бит син, күңелем.
Уфтанырга бер дә кирәкми!
Гомерләрнең мондый матур чагы
Бик күпләргә әле эләкми…

Халисә Ширмән

#укы