
ГАБДУЛЛА ТУКАЙ
Сания укый:
Б а л а:
Әйт әле, Күбәләк,
Сөйләшик бергәләп:
Бу кадәр күп очып,
Армыйсың син ничек?
Ничек соң тормышың?
Ничек көн күрмешең?
Сөйләп бирче тезеп,
Табаламсың ризык?

Мин торам кырларда,
Болында, урманда;
Уйныймын, очамын
Якты көн булганда. Иркәли һәм сөя
Кояшның яктысы;
Аш буладыр миңа
Чәчәкләр хуш исе. Тик гомрем бик кыска:
Бары бер көн генә, —
Бул яхшы, рәнҗетмә
Һәм тимә син миңа!
Всегда слушаю с большим трепетом в сердце, порой наворачиваются слезы, но от этого ещё внимательнее вслушиваюсь в слова и в Ваш голос, Сания!!!
266+